De kunst van het genieten
Ik zag een jongetje op een step, zo’n step met kleine wieltjes. Hij ging soepel en snel en genoot zichtbaar van zijn eigen behendigheid.
Bij een stoeprand nam hij een licht sprongetje, met step en al, en sjeesde verder met de snelheid van het licht leek het wel. Zo genieten, … van je step. Genieten van de zogenaamd kleine dingen van het leven, het is een kunst.
Jaren geleden sprak ik een gedetineerde in de gevangenis in Veenhuizen, de oudste gevangenis van Nederland en oorspronkelijk een opvanghuis voor bedelaars en zwervers. Die geschiedenis en achtergrond van opvanghuis was nog lange tijd merkbaar in het regime van de gevangenis. Het was er minder streng dan in de meeste andere gevangenissen. Er was een grote binnenplaats met mooie bomen waar de gedetineerden vrij rond konden lopen. Een gevangene vertelde mij eens dat hij soms ’s nachts voor het raam van zijn cel zat te mediteren en genoot van het maanlicht op de bomen van de binnenplaats. Hij dacht: ‘dit is het mooiste plekje van de wereld’.
Waar gedetineerden ook van genieten is ‘crea’. In veel inrichtingen is geen creatief therapeut meer, maar dat weerhoudt gedetineerden er niet van om zelf creatief aan de slag te gaan. En er zitten ware kunstenaars bij. In het ‘Museum voor Religieuze Kunst’ in Uden is nu een tentoonstelling met als titel: ‘Vast Geloof, religieuze kunst van gedetineerden’. Georganiseerd door onder andere Legs Boelen, een gepensioneerd creatief therapeut van de gevangenis in Vught. Ik heb in P.I. (penitentiaire inrichting) Almere een aantal kunstwerken voor hem verzameld en daar zit bijvoorbeeld een prachtig boeddhahoofd bij, een coproductie, geschilderd door de één en door een ander voorzien van swarovski steentjes, wat letterlijk een schitterend beeld oplevert. Zware jongens die lichte kunst maken. De opening is op zaterdag 5 april om drie uur en de tentoonstelling loopt tot 29 juni. Van harte aanbevolen.
Trouwens, wat dat jongetje heeft met zijn step, dat heb ik met mijn fiets. Ik heb nu al meer dan een jaar geleden een nieuwe fiets gekocht, mijn eerste, ik had altijd tweede handsjes. Het frame is van aluminium, lekker licht. Toen ik er voor de eerste keer opstapte voelde de fiets als een jong veulen dat voor de eerste keer de wei in mocht, springerig en energiek. En nog steeds geniet ik iedere dag van mijn nieuwe fiets, die eigenlijk al lang niet nieuw meer is.
Genieten van de kleine dingen, levenskunst. Garmt verwoordt het als volgt:
“Woensdag. Ik kom laat thuis en kleed me heel stil uit. En ik geniet ervan. Ik geniet van het vasthouden van mijn tandenborstel. Ik geniet van het losdoen van mijn veters. Ik geniet van mijn voet op de badkamervloer. Ik geniet zo intens van elke beweging. En ik probeer niet te denken: zolang het nog kan. Dat zit het genieten maar nodeloos in de weg.”
Bezoek zijn blog: ALSdantoch.com en geef gul: geld voor ALS onderzoek.
Meindert