Meditatiehoudingen

Uit:
Will Johnson
Meditatiehoudingen
Aanwijzingen voor meditaties van alle tradities
East-West Publications
Den Haag/Londen (Nederlandse editie 2000)

Gewoonlijk denken we dat mediteren een bezigheid van de geest is,
maar in feite begint de meditatie met het aannemen van een specifieke lichaamshouding.

De meeste leraren geven in het begin wel instructies omtrent het belang van de houding. Deze lessen luiden als regel:
‘Ga zitten met gestrekte rug en ontspan het lichaam. Zit vooral stil en haal rustig adem.’

Deze instructies lijken heel eenvoudig, maar houden zich toch bezig met een van de meest interessante bewegingen die we kunnen trachten uit te voeren. Als we geconcentreerd proberen rechtop of doodstil te zitten, merken we vaak dat we verstijfd raken en dat het erg moeilijk wordt te ontspannen. Of we komen tot de ontdekking dat ons lichaam langzaam in elkaar begint te zakken als we ons bewust op dat ontspannen richten.

De houding tijdens het mediteren berust op drie essentiële kenmerken:
gestrektheid, ontspanning en soepelheid.
Al deze kenmerken zijn even belangrijk en elk daarvan ondersteunt de werking van de twee andere. Als de onderlinge verhouding van deze kenmerken harmonisch is, ontwikkelen zij een krachtig katalyserend effect op het meditatieproces. In deze houding worden de helende energieën van het lichaam en van de geest op een natuurlijke wijze geactiveerd en dan begint het proces van transformatie vanzelf.

Er is geen ultieme volmaakte houding die je moet trachten te verwezenlijken.
Het gaat alleen om de houding die juist is voor jouw specifieke lichaam
en jouw lichaam is anders dan het lichaam van een ander.

De meditatiehouding is een proces, niet een doel.